ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΠΑΛΑ ΔΕΝ ΠΑΣ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ

ΚΑΘΕΤΗ
Η δημοφιλέστατη και στην Ελλάδα καθετή σε ρηχά ή βαθιά νερά, στις πέτρες στα φύκια ή στην άμμο. Στην περίπτωση αυτή ο ψαράς κράτα την πετονιά στο χέρι του και το ψάρι πιάνεται στο αγκίστρι με τίναγμα του βραχίονα. Η αρματωσιά της καθετής αποτελείται από δυο ή περισσότερα αγκίστρια και ένα μικρό μολύβι. Με καθετή αλιεύονται κυρίως πέρκες, χάνοι, σκορπιοί (στις πέτρες) κ.ά., όλα κοντά στην ακτή. Το πιο γνωστό θήραμα είναι ο χάνος, γι’αυτό και οι βασικές στοιχειώδεις καθετές αποκαλούνται χανικά. Το ψάρεμα με καθετή ενδείκνυται για μέτρια έως ρηχά βάθη, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται ο ψαράς το τσίμπημα αλλά και να μπορεί να μαζεύει την καθετή χωρίς να μπερδεύεται η πετονιά. Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε πολύ και μια ειδική κατηγορία καθετής, η οποία γίνεται σε πολύ βαθιά νερά 150-300 μέτρων. Αυτό το είδος αλιείας διευκολύνουν ειδικές ανέμες με ηλεκτροκίνητα μοτέρ οι οποίες τυλίγουν αυτόματα την καθετή από τα βάθη, ενώ με ένα ηλεκτρικό σήμα ειδοποιούν τον ψαρά πότε πιάνονται ψάρια. Το πιο συνηθισμένο θήραμα με αυτή την μέθοδο είναι οι μπαλάδες (γι’αυτό λέγονται και μπαλαδοκαθετές), ενώ συχνά πιάνονται και μεγάλες σκορπίνες, μουγκριά, μπακαλιάροι, γαλέοι και μεγάλοι βλάχοι. Μια καθετή ειδικής μορφής είναι η ζόκα, εργαλείο με χοντρή πετονιά στην οποία το αγκίστρι έχει προσαρμόστε απευθείας σε μολυβήθρα σε σχήμα ψαριού ή ψαροκεφαλής, τρυπημένη στην μια άκρη για να δένεται το νήμα. Το δόλωμα συνήθως είναι χταπόδι ή σουπιά. Με τη ζόκα πιάνονται (κυρίως σε νυχτερινό ψάρεμα) μεγάλα ψάρια, όπως στήρες, ροφοί και σφυρίδες. Ένα είδος ζόκας είναι και η καθετή με σημαδούρα. Ο ψαράς ρίχνει τις ζόκες του (ή απλές χοντρές πετονιές με μεγάλα αγκίστρια δολωμένα με ολόκληρο ψάρι) και σε καθεμία δένει μια μικρή σημαδούρα και αφήνει το εργαλείο να ψαρέψει μόνο του.

ΤΣΑΠΑΡΙ

Το ψάρεμα με τσαπαρί γίνεται ως γνωστόν από βάρκα. Ως αλιευτικό εργαλείο χρησιμοποιούμε πετονιά πενήντα έως εβδομήντα χιλιοστά τυλιγμένη σε καρούλα, ενώ στο τέλος της δένουμε στριφτάρι γερό.
Τις αρματωσιές μας συνήθως τις αγοράζουμε από καταστήματα ειδών αλιείας και μπορούν να είναι διαφόρων μεγεθών και ειδών. Άλλες θα έχουν αγκίστρια με λευκό φτερό, άλλες με μπεζ-γκρι, άλλες συνδυασμό φτερού με βαμμένη κόκκινη βάση στο δέσιμο και άλλες με φτεράκι και χάντρα.
Στην κάτω πλευρά της αρματωσιάς χρησιμοποιούμε 250άρι ή 300άρι βαρίδι για να πατώνει εύκολα, ειδικά αν ψαρεύουμε σε βάθη άνω των 80 μέτρων.
Όταν φτάσουμε στο μέρος που επιλέξαμε να ψαρέψουμε ετοιμάζουμε την αρματωσιά - που μπορεί να είναι και δύο μαζί δεμένες - τη ρίχνουμε στη θάλασσα κι αφήνουμε μέχρι το βαρίδι να πατώσει. Αμέσως μετά, αρχίζουμε να ανεβάζουμε και να κατεβάζουμε την πετονιά πάνω - κάτω. Μόλις πέσουμε σε κοπάδι θα γίνει χαμός από τσιμπήματα!
Ο καλύτερος τρόπος στο ψάρεμα αυτό είναι να αφήσουμε να παρασύρει την βάρκα μας το αεράκι, έτσι ώστε να αλλάζουμε τόπο, τραβώντας το τσαπαρί μας και ανεβοκατεβάζοντας.
Έτσι κάποια στιγμή συναντάμε τα αφρόψαρα που θα τσιμπήσουν, εκτός αν χρησιμοποιούμε βυθόμετρο, δούμε τα ψάρια σε ποιο βάθος περνούν και ανεβάσουμε ως εκεί τις αρματωσιές μας.
Πολλές φορές περνούν δύο, ακόμη και τρεις ώρες μέχρι να συναντήσουμε αφρόψαρα, ενώ μπορούμε σε αυτό το χρονικό διάστημα να πιάσουμε και άλλα ψάρια. Έτσι δολώνουμε με γαρίδα και ψαρεύουμε από τον πυθμένα, έως τα μεσόνερα. Όταν ψαρεύουμε μέχρι τα μεσόνερα πιάνουμε αφρόψαρα, ενώ το δολωμένο τσαπαρί το χρησιμοποιούμε και ως καθετή για ψάρεμα στον πυθμένα.

Ψάρεμα Συρτής

Η συρτή είναι μέθοδος αλιείας σχεδιασμένη να παρασύρει ένα ψάρι να επιτεθεί σ’ ένα κινούμενο δόλωμα, ενεργοποιώντας τ’ αρπακτικά του ένστικτα.
Αυτό γίνεται με φυσικά δολώματα (ζωντανά ή νεκρά) ή τεχνητά δολώματα, κατασκευασμένα να μιμούνται σε σχήμα, μέγεθος, χρώμα και κίνηση διάφορους θαλάσσιους οργανισμούς όπως ψαράκια, χέλια, καλαμάρια και χταπόδια.
Ψαρεύουμε με συρτή από την ακτή χρησιμοποιώντας ένα καλαμίδι με μηχανισμό μουλινέ, σχεδιασμένο να εκσφενδονίζει τα διάφορα δολώματα που επιλέγουμε, ή από βάρκα που κινείται.
Στο ψάρεμα από την ακτή η κίνηση και η ταχύτητα της συρτής ελέγχεται από εμάς μέσω του καλαμιδιού και του μηχανισμού μουλινέ, ενώ στη συρτή από βάρκα, η ταχύτητα καθορίζεται από την μηχανή του σκάφους και λίγες παρεμβάσεις μπορεί να γίνουν στην κίνηση της συρτής μας.
Το ψάρεμα της συρτής από την ακτή γίνεται κάνοντας κάθετες και διαγώνιες βολές προς τη θάλασσα, αλλάζοντας θέση συχνά κατά μήκος της παραλίας, πράγμα που μας επιτρέπει να ερευνήσουμε μια αρκετά μεγάλη έκταση μέχρι το σημείο που σκάει το κύμα.
Η συρτή από τη θάλασσα γίνεται παράλληλα με την ακτή συνήθως, ερευνώντας πρώτα τα ρηχά νερά και σταδιακά αλλάζοντας βάθος μέχρι να συναντήσουμε τα ψάρια. Ψαρεύοντας από βάρκα, συχνά συναντάμε ψάρια που κυνηγούν στον αφρό, σ’ αυτή την περίπτωση μπορούμε να κάνουμε συρτή με κινούμενη βάρκα ή και να σταματήσουμε για να ψαρέψουμε τα ψάρια αυτά χρησιμοποιώντας το καλαμίδι μας, όπως ακριβώς ψαρεύουμε από την ακτή.
Το ψάρεμα της συρτής μπορούμε να το χωρίσουμε σε δύο κατηγορίες. Πρώτον στη συρτή αφρού, όπου στόχος μας είναι τα ψάρια που κυνηγούν κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, είτε κοντά στην ακτή είτε ανοικτά στο πέλαγος και δεύτερον στο ψάρεμα της συρτής βυθού, όπου στόχος μας είναι τα ψάρια που βόσκουν κοντά στον βυθό της θάλασσας.

Υπάρχει στο ψάρεμα της συρτής ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα και αυτό είναι το γιατί τα ψάρια επιτίθενται στο ζωντανό ή τον νεκρό δόλο μας, τον τεχνικό ή κάποιον συνδυασμό που είναι η ζάγκα. Οι απαντήσεις μπορεί να είναι δύο. Πρώτον διότι τα ψάρια πεινάνε κι αυτό που τους προσφέρουμε το θεωρούν τροφή και γι αυτό επιτίθενται και πιάνονται, και δεύτερον διότι η συρτή που περνά μπροστά τους θεωρείται εισβολέας σε έναν χώρο που αυτά καταλαμβάνουν εκείνη τη στιγμή και οριοθετούν ως δικό τους. Σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση τα αρπακτικά ένστικτα του ψαριού ενεργοποιούνται για ν’ αποκρούσουν και όχι για να τραφούν από τα εργαλεία που τους προσφέρουμε. ‘Έτσι ίσως δικαιολογείται και το γεγονός ότι πολύ συχνά πιάνονται ψάρια σε ανθρώπινες κατασκευές που δεν μοιάζουν σε τίποτε με θαλάσσιους οργανισμούς που θα μπορούσαν να είναι τροφή τους.
Οι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στο ψάρεμα της συρτής και που οδηγούν τα ψάρια στο να κυνηγήσουν και να κτυπήσουν το δόλο μας, φυσικό ή τεχνητό, είναι οι παρακάτω. Το σχήμα πρέπει λογικά να μιμείται κάποιον θαλάσσιο οργανισμό. Τα φυσικά δολώματα, ζωντανά ή νεκρά, αυτό το έχουν. Τα τεχνητά δολώματα συνήθως το προσεγγίζουν αρκετά, εκτός από λίγες περιπτώσεις. Το μέγεθος είναι σημαντικός παράγοντας, διότι καθορίζει και το μέγεθος των ψαριών που θα κυνηγήσουν το δόλο μας. Μία μικρού μεγέθους συρτή σπάνια παρασύρει ένα μεγάλο ψάρι να επιτεθεί αλλά και δύσκολα το συγκρατεί στα μικρά αγκίστρια ή τις σαλαγκιές με τα οποία είναι εξοπλισμένη.
Το χρώμα είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας με τα ζώντα ή νεκρά δολώματα να έχουν τα φυσικά του χρώματα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα με τα τεχνητά εργαλεία όπου συχνά παρατηρείται ότι κάποια ανύπαρκτα χρώματα για το θαλάσσιο περιβάλλον να είναι πολύ αποτελεσματικά σε σχέση με το φυσικά χρώματα του ίδιου εργαλείου. Η εξήγηση σ’ αυτό το φαινόμενο ίσως είναι ότι κάποιοι χρωματικοί συνδυασμοί να διεγείρουν την περιέργεια των ψαριών κι έτσι να προκαλούν τις επιθέσεις τους.
Η κίνηση της συρτής μας είναι μάλλον ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία μας σε αυτό το ψάρεμα και είναι δεδομένη όταν ψαρεύουμε με ζωντανό δόλωμα. Όταν όμως ψαρεύουμε με νεκρά τα πράγματα αλλάζουν και πρέπει με διάφορες κατάλληλες επεμβάσεις στην αρματωσιά μας να τη ενισχύσουμε. Τα τεχνητά εργαλεία που χρησιμοποιούμε για συρτή είναι από την κατασκευή τους σχεδιασμένα να έχουν μια δική τους κίνηση, όπως για παράδειγμα τα τεχνητά ψαράκια που φέρουν μια πλαστική ή μεταλλική γλώσσα κάτω από τη θέση των βραγχίων του ψαριού, η οποία συχνά αλλάζοντας την γωνία της επιταχύνει ή επιβραδύνει την κίνηση ή βυθίζει το ψαράκι. Τα ψαράκια που είναι κατασκευασμένα από ελαστικό υλικό και μοιάζουν με μικρά χέλια έχουν αναπόφευκτα κίνηση μόνο στην ουρά τους, κι εκεί δεν μπορούμε να επέμβουμε παρά μόνον στο αν κινούνται σωστά, δηλαδή όρθια ή στροβιλίζονται ψάχνοντας να βρούμε το κατάλληλο αγκίστρι που θα ισορροπήσει τα πράγματα. Εργαλεία συρτής, όπως αυτά που έχουν πούπουλα με απότομες και συνεχείς κινήσεις του χεριού ή του καλαμιδιού μας, αποκτούν μια πιο ζωντανή κίνηση και ενισχύουν την πιθανότητα να δεχθούμε την επίθεση κάποιου ψαριού.


1. Ζωντανό δόλωμα.
2. Πλαστικά χελάκια για συρτή αφρού.
3. Μεταλλικά βαριά ψαράκια, που λέγονται πλάνος, για βαθύ ψάρεμα
4. Ψαράκι συρτής με μεταλλική γλώσσα για ρυθμιζόμενη πλεύση.
5. Πλαστικά χταποδάκια σχεδιασμένα να διακοσμούν την συρτή ή την ζάγκα μας.
6. Διάφορα μεταλλικά κουταλάκια συρτής.

ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΟΥ ΧΤΑΠΟΔΙΟΥ

Το χταπόδι είναι ένα είδος που υπάρχει εν αφθονία στις Ελληνικές θάλασσες. Ψαρεύεται με πολλούς τρόπους. Εδώ θα εξετάσουμε τον τρόπο ψαρέματός του από βάρκα. Ο τρόπος αυτός μας επιτρέπει να ψάξουμε σε βαθύτερα νερά, εκεί όπου δεν μπορούν να φτάσουν οι ψαροτουφεκάδες εύκολα. Το ψάρεμα αυτό λέγεται ψάρεμα με μπρακαρόλα. Η μπρακαρόλα είναι το εργαλείο με το οποίο μπορούμε να πιάσουμε εύκολα χταπόδια από βάρκα. Είναι ιδιαίτερα παραγωγικό. Φανταστείτε ότι πολλές φορές έχω πιάσει πάνω από δέκα χταπόδια άνω του ενός κιλού το ένα με αυτόν τον τρόπο ασχολούμενος γύρω στις τέσσερις με πέντε ώρες. Τι χρειαζόμαστε; Μια βάρκα με κουπιά, ένα συνεργάτη -οι έμπειροι τα καταφέρνουν και μόνοι τους-, δυο τρεις μπρακαρόλες γιατί μπορεί να χάσουμε καμμιά κατά τη διάρκεια του ψαρέματος, ένα τσουβάλι - προσωπικά χρησιμοποιώ πλαστικό τσουβάλι από αυτό που βάζουν τα κάρβουνα γιατί είναι πλεκτό και αερίζεται- μια απόχη με μεγάλο άνοιγμα. Οπου συχνάζουν σπάροι και λιθρινάκια είναι καλός τόπος για το ψάρεμα αυτό. Από τέσσερα πέντε μέτρα βάθος έως είκοσι είναι καλός χώρος για ψάξιμο. Τα ψαρεύουμε το πρωί από το χάραμα μέχρι τις έντεκα και από τις πέντε το απόγευμα μέχρι το σούρουπο. Τι είναι η μπρακαρόλα; Είναι μια χοντρή πετονιά ογδοντάρα. Της βάζουμε ένα στριφτάρι μεγάλο και ένα παράμαλλο από εξηντάρα πετονιά. Τώρα από τη μεριά του στριφταριού και προς τα κάτω δένουμε πάνω στο παράμαλλο 5 ανοξείδωτα λαμαρινάκια τετράγωνα ή σε σχήμα οβάλ διαστάσεως σαν μισό πακέτο τσιγάρα πλακέ. Κάτω από αυτά δένουμε ή ένα μεγάλο σαφρίδι ή δυο σπαράκια ή λιθρινάκια. Τα ψάρια θέλουν καλή στερέωση και αν δεν έχει πολλά πιασίματα ο βυθός μπορεί να έχετε δέσει πάνω τους μια δυο μικρές σαλαγκιές. Μετά το ψάρι ή τα ψαρακια βάζετε μια ανοξείδωτη αλυσίδα 30 πόντους αντί για βαρίδι. Αυτό είναι όλο. Η διαδικασία του ψαρέματος. Αφού αποφασίσουμε την περιοχή που θα ψαρέψουμε κοιτάζουμε από πού φυσάει ο καιρός. Αν είμαστε μόνοι μας αυτό μας βοηθάει γιατί αφήνουμε την βάρκα να παρασύρεται σιγά σιγά από τον καιρό αρόδο, να περνά πάνω από την περιοχή που θέλουμε και εμείς να ψαρεύουμε. Πάντως καλλίτερα και αποδοτικότερα είναι να πηγαίνουμε κόντρα στον καιρό με κουπιά σιγά σιγά που κάνει ο συνεργάτης μας και εμείς να ψαρεύουμε με την μπρακαρόλα. Την ρίχνουμε λοιπόν στο νερό και την αφήνουμε να πάει στον πάτο. Αφού πατώσει την κουνάμε λίγο καθώς ξεσέρνει η βάρκα ή καθώς κάνει κουπί ο συνεργάτης μας. Κάποια στιγμή νοιώθουμε την μπρακαρόλα βαριά. Το χταπόδι είναι απάνω και έχει αγκαλιάσει το ψαράκι μας. Ήρεμα ανεβάζουμε την μπρακαρόλα με έτοιμη την απόχη μας. Όταν φθάσει το χταπόδι κάτω από την βάρκα μισό μέτρο βάζουμε την απόχη κάτω από το χταπόδι και το φέρνουμε στην βάρκα. Το πιάνουμε από την κουκούλα το ελευθερώνουμε από την μπρακαρόλα που ξαναπετάμε στην θάλασσα και το βάζουμε μέσα στο τσουβάλι. Δένουμε με ένα σχοινάκι το τσουβάλι από πάνω και το αφήνουμε. Μέσα στο τσουβάλι δεν μας ενοχλεί καθόλου. Ούτε μαχαιρώματα ούτε τίποτα. Το ίδιο κάνουμε και στα επόμενα που θα βγάλουμε. Μην ξεχνάτε να τα καθαρίζετε καλά, να τα χτυπάτε 60 γερές φορές ανά κιλό και να τα παραγουλιάζετε μέχρι να φύγουν όλα τα σάλια τους σε θαλασσινό νερό. Καλή επιτυχία και καλή όρεξη. --------------------------------------------------------------------------------

Λοιπόν GR σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να πάω για συρτή την Δευτέρα το πρωί μιας και δεν δουλεύω γιατί έχω ακούσει οτι κυκλοφορούν πολλά αφρόψαρα ξέρεις κάτι και αν ξέρεις εμένα γιατί δεν μου το είπατε εεεεεε?????

Λοιπόν GR σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να πάω για συρτή την Δευτέρα το πρωί μιας και δεν δουλεύω γιατί έχω ακούσει οτι κυκλοφορούν πολλά αφρόψαρα ξέρεις κάτι και αν ξέρεις εμένα γιατί δεν μου το είπατε εεεεεε?????
kyr



Φέτος τον χειμώνα δεν ψάρεψα καθόλου και έτσι είμαι εκτός προγράμματος.
Πήγα πριν δυο εβδομάδες όμως και όπως κατέβαινα από Αι Νικόλα αναταράξεις στην επιφάνια της θάλασσας σε πολλά σημεία.
Από πολλές όμως πληροφορίες που είχα κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλά αφρόψαρα στην περιοχή και μάλιστα μεγάλα. Το κακό είναι ότι δεν τσομπάνε και μάλλον διότι υπάρχει πολύ γόνος οπότε είναι πάντα χορτάτα.
Από προσωπική μου εμπειρία αυτή την εποχή έχει ρείκια η παλαμίδες. Αυτά τα ψάρια είναι πιο δύσκολα από τις ντασκες.
Το πιο κατάλληλο δόλωμα για αυτά είναι φτερακια σαν τσαπαρί αλλά πολύ μεγαλύτερα. Αν δεν έχεις δοκίμασε κουταλάκια κατά προτίμηση λεπτά και μακρόστενα. Προσπάθησε δηλαδή να μοιάζουν με ότι τρώνε.
Η καλύτερη ώρα είναι όμως το απόγευμα και σχετικά βαθιά.

Γιάννη θυμάσαι που μιλούσαμε για κάποια καταδυτικά ωρολόγια?
Τελικά είναι το CASIO SPF-60-2VER με λουράκι και το CASIO 60D-7 με μπρασελε.
Δες το λίγο για το ελάχιστο της τιμής τους.

Εδω εισαι!
Ξεκινα το διαβασμα!