Οι σύγχρονοι τρόποι αντιμετώπισης της οσφυαλγίας και της δισκοκήλης

Η οσφυαλγία είναι ο πόνος στη "μέση" μας, ο πόνος δηλαδή στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής μας στήλης. Αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα, αφού υπολογίζεται ότι τουλάχιστον το 50% των ενηλίκων θα υποφέρει σε κάποια στιγμή της ζωής του από αυτήν. Η δισκοκήλη, γνωστή και ως "δισκοπάθεια", είναι ένα από τα πιο συχνά αίτια πόνου στη "μέση".

Πώς δημιουργείται η δισκοκήλη?
Η δισκοκήλη, που είναι όπως είπαμε ένα από τα πιο συχνά αίτια οσφυαλγίας, δημιουργείται όταν λόγω εκφύλισης του μεσοσπονδύλιου δίσκου ένα τμήμα του εσωτερικού του τμήματος, του πυρήνα δηλαδή, προβάλει προς τα έξω. Η προβολή αυτή έχει σαν αποτέλεσμα την πίεση του ενός από τα δύο νεύρα που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον κάθε σπόνδυλο. Η πίεση του νεύρου αυτού είναι η αιτία του πόνου που αισθανόμαστε είτε μόνο στην οσφύ, είτε στην οσφύ και σε κάποιο από τα δύο πόδια (Εικόνα 1).

Δισκοκήλη και ρήξη (σπάσιμο) του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Το ραγέν τμήμα πιέζει και παραμορφώνει τον νωτιαίο μυελό καθώς επίσης και το δεξιό νωτιαίο νεύρο. Η πίεση αυτή εκδηλώνεται με πόνο, μουδιάσματα ή και ελάττωση της δύναμης του ποδιού.

Τι προκαλεί η δισκοκήλη?
Η κλινική εικόνα ενός ασθενούς με δισκοκήλη στην πλειονότητα των περιπτώσεων περιλαμβάνει πόνο, μούδιασμα ή/και αδυναμία σε κάποιο τμήμα του ποδιού. Το τμήμα του ποδιού στο οποίο αισθανόμαστε τα συμπτώματα αυτά, εξαρτάται από το νεύρο το οποίο πιέζεται από την δισκοκήλη. Με απλά λόγια, το κάθε νεύρο είναι υπεύθυνο για κάποια διαφορετική περιοχή στο πόδι.
Υπάρχει η πιθανότητα, σπάνια, μια δισκοκήλη να εκδηλωθεί και με διαφορετικό τρόπο.

Ένας τέτοιος είναι η λεγόμενη νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα, δηλαδή η εμφάνιση πόνου, αδυναμίας και μουδιάσματος στα πόδια που εμφανίζονται με το περπάτημα και υποχωρούν όταν σταματήσουμε για μικρό χρονικό διάστημα. Στην περίπτωση αυτή η δισκοκήλη προβάλλει προς τα πίσω πιέζοντας των νωτιαίο μυελό κεντρικά και όχι προς το ένα ή το άλλο πλάγιο, όπως συνήθως συμβαίνει.

Τέλος, υπάρχει και ένας ακόμη πολύ σπάνιος τρόπος εκδήλωσης της δισκοκήλης που λέγεται ιππουριδική συνδρομή. Η σπάνια αυτή διαταραχή μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρή αδυναμία των ποδιών και διαταραχές από την ουροδόχο κύστη και το έντερο. Είναι μία από τις ενδείξεις για επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση της δισκοκήλης. Ευτυχώς, και οι δύο αυτές καταστάσεις είναι σπάνιες. Παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς οι οποίοι έχουν κάποια δισκοκήλη την οποία είτε την έχουν παραμελήσει, είτε δεν την έχουν αντιμετωπίσει σωστά.

Πώς γίνεται η διάγνωση της δισκοκήλης?
Η διάγνωση της δισκοκήλης στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην κλινική εξέταση που θα κάνει ο θεράπων ιατρός. Η εξοικείωση με τη νόσο και η εμπειρία όσον αφορά στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να εμφανιστεί, εξασφαλίζουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό τη σωστή διάγνωση.
Επιπλέον, υπάρχει μια σειρά από εξετάσεις στις οποίες πρέπει να υποβληθεί ο ασθενής με υποψία δισκοκήλης και οι οποίες βοηθούν τον ιατρό αφενός μεν να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, αφετέρου δε να σχεδιάσει σωστά την ενδεδειγμένη για τον κάθε ασθενή θεραπεία. Οι συνήθεις εξετάσεις που γίνονται σε έναν ασθενή με πιθανή δισκοκήλη είναι μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες:

-Απλή ακτινογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
-Αξονική τομογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
-Μαγνητική τομογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
-Ηλεκτρομυογράφημα των μυών των κάτω άκρων

Ποια είναι η θεραπεία της δισκοκήλης?
Η θεραπεία της δισκοκήλης μπορεί να είναι συντηρητική (χωρίς χειρουργική επέμβαση δηλαδή) ή χειρουργική. Κατά κανόνα σε έναν ασθενή που εμφανίζει για πρώτη φορά συμπτώματα από δισκοκήλη, η θεραπεία είναι μη χειρουργική. Υπολογίζεται ότι το 90% από αυτούς τους ασθενείς, με τις κατάλληλες οδηγίες και κάποια φαρμακευτική υποστήριξη, θα εμφανίσει υποχώρηση των συμπτωμάτων μέσα σε 1 μήνα από την έναρξη των συμπτωμάτων. Η φυσικοθεραπεία, μπορεί επίσης να βοηθήσει σημαντικά στη φάση αυτή κάποιους από τους ασθενείς.

Χειρουργική θεραπεία
Υπάρχουν ασθενείς που δεν ανακουφίζονται με την συντηρητική αγωγή ή που κατά την επίσκεψή τους στον ιατρό εμφανίζουν σοβαρά συμπτώματα και βρίσκονται σε κίνδυνο για την εμφάνιση μόνιμης νευρολογικής βλάβης. Οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση.
Σήμερα, η πιο καταξιωμένη σε παγκόσμια κλίμακα χειρουργική θεραπεία είναι η μικροδισκεκτομή. Η επέμβαση αυτή γίνεται με τη χρήση χειρουργικού μικροσκοπίου. Η τομή του δέρματος είναι πολύ μικρή (3-4 εκ) και στόχος του χειρουργού είναι η αφαίρεση της δισκοκήλης η οποία πιέζει το νεύρο και προκαλεί τα συμπτώματα.

Σε κάποιους ασθενείς μπορεί να χρειαστεί, για λόγους σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης, μετά την αφαίρεση του μεσοσπονδύλιου δίσκου να τοποθετηθεί τεχνητός δίσκος ο οποίος είναι κατασκευασμένος από ειδικό υλικό συμβατό με τους ανθρώπινους ιστούς. Αυτό όμως συμβαίνει στη μειονότητα των περιπτώσεων. Ο ασθενής που υποβάλλεται σε μικροδισκεκτομή κινητοποιείται είτε την ίδια, είτε την επόμενη ημέρα και επιστρέφει στο σπίτι του σε διάστημα 2 ημερών.

Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι για την χειρουργική αντιμετώπιση της δισκοκήλης οι οποίες έχουν ως στόχο τον κατά το δυνατό μικρότερο τραυματισμό. Οι μέθοδοι αυτές είναι η διαδερμική δισκεκτομή και η ενδοσκοπική δισκεκτομή.

Η διαδερμική δισκεκτομή, έχει τον περιορισμό ότι ενδείκνυται μόνο για περιπτώσεις στις οποίες δεν έχουμε πλήρη δισκοκήλη, αλλά ένα προστάδιο αυτής, το λεγόμενο bulging (προβολή) του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Στο στάδιο αυτό ο ασθενής έχει συμπτώματα παρόμοια με της πλήρους δισκοκήλης, τα οποία είναι μεν ηπιότερα αλλά απαιτούν την τακτική λήψη φαρμάκων από τον ασθενή. Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική και διενεργείται με τοπική αναισθησία.

Η δεύτερη μέθοδος, η ενδοσκοπική δισκεκτομή, είναι παραλλαγή της μικροδισκεκτομής και πραγματοποιείται με τη χρήση ειδικού οργάνου, του ενδοσκοπίου. Στόχος της είναι η δημιουργία μικρότερων τομών, τα πλεονεκτήματά της όμως σε σχέση με τη μικροδισκεκτομή δεν έχουν αποδειχθεί.

*Νευροχειρουργός,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης

Δηλαδή παίζεις του χρόνου;...

Βλαπτικά αθλήματα:
Κάθε άθλημα που πονάει θα πρέπει να αποφεύγεται.

Γενικώς βλάπτουν οι εξής 4 ομάδες αθλημάτων:
*α. Αθλήματα με στροφική καταπόνηση (Πχ. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, τένις, Carate)
* β. Αθλήματα με έντονη κινητική ενέργεια: (Πχ. ρακέτες, μπάσκετ)
* γ. Αθλήματα με εμβολοειδή καταπόνηση: (Πχ. Ιππασία, χοροπηδήματα χορευτικής «aerobic», ποδήλατο βουνού, Surfing, moto Cross, κλπ )
* δ. Αθλήματα με κάθετη φόρτιση οσφύος (Πχ. Άρση βαρών, άλμα εις τριπλούν).

Δύσκολα τα πράματα......

Ξεκίνα το Σκάκι με ανατομική καρέκλα και, γενικά, παιχνίδια της τάβλας. Ο Θεσπιακός χάνει ένα μεγάλο αστέρι.

Ξέρω ένα γιατρό για μέση κορυφή.Είναι λίγο μαύρος αλλά στην δουλειά του δεν παίζεται!!!!!!

Δηλαδή πάει και η ROCK σκηνή! Γιατί από ότι ξέρω και εκεί πηδήματα θέλει. Δεν πειράζει ΡΕ.. Ρεμπέτικο και ψάθινη καρέκλα!
Ρε συ γι αυτό έλεγες συνέχεια…. (καμιά μπαλάντα δεν θα παίξουμε?)

Καλά ρε μάγκες από τον Κυριάκο δεν περίμενα άλλη απάντηση. Έίμαι σίγουρος KYR ότι ξέρεις και γιατρό για τις δεξιές βλεφαρίδες (κίτρινος). Λοιπόν BILL συμφωνώ με τον gelob , αλλά καλύτερο είναι το water-tabli ,ολυμπιακό άθλημα , γερή προετοιμασία ,θεαματικό, μαζεύει κόσμο. όσον αφορά τον GR , πιστεύω ότι είναι σε μια ώριμη ηλικία να ξεκινήσει τα rock on the stage. κανά καλώδιο, κανά μικρόφωνο. Go Runner!!!

Mου φαίνεται τώρα που τελείωσε η φετινή χρονιά χρειαζόμαστε ξεκούραση...
Καλό θα ήταν να πήγαινα σε ένα εξωτικό νησάκι, να άραζα σε μία αιώρα ,και από πάνω μου να ήταν δύο σοκολατένια κορμιά(γένους θυληκού kyr) και να μου έκαναν αέρα με φτερά,πίνοντας το χυμό μου μέσα από καλαμάκι δύο μέτρων.
Ελπίζοντας ότι κάπως έτσι θα περάσουν όλοι οι τραυματισμοί και οι δισκοκήλες...

Mάλλον θα επειδινωθούν οι δισκοκοίλες γιατί αν αρχίζουν και αποκαλύπτονται τα σοκολατένια κορμιά θα έχουμε μαράζια

Ωραία θα περάσεις! Αλλά τι να σου κάνει κι ο αέρας ……

Δηλαδή του χρόνου παίζεις;

gelob έγραψε:Δηλαδή του χρόνου παίζεις;

Θα δείξει..όλα είναι πιθανά...

bill87 έγραψε:

gelob έγραψε:Δηλαδή του χρόνου παίζεις;

Θα δείξει..όλα είναι πιθανά...

Γιατί φέτος παίζατε???? Αλήθεια , σωθήκατε??????